စကားေျပာတဲ့ေသာ့ကို ကြ်န္ေတာ္ေဖ်ာက္ပစ္လိုက္တယ္၊

ေသာ့ျပင္သမားက သူမတတ္ႏိုင္ေၾကာင္း ေခါင္းခါျပတယ္၊

တီဗီေရႇ႕မွာ အင္တာဗ်ဴးသူရဲ႕အေမးကို

ကြ်န္ေတာ္တတ္ႏိုင္သေလာက္ ၾကိဳးစားျပီးေျဖေနတယ္။

သူကေျပာတယ္...

လူတစ္ခ်ဳိ႔က ဦးေႏွာက္ရဲ႕ေသာ့ကို ေဖ်ာက္လိုက္ၾကတယ္၊

လူတစ္ခ်ဳိ႔က မ်က္စိ သို႔မဟုတ္ နားရဲ႕ေသာ့ကို ေဖ်ာက္လိုက္ၾကတယ္၊

ဒါေပမဲ့ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ အ,သြားေစတဲ့

စကားေျပာေသာ့ကို မေပ်ာက္ေအာင္ေတာ့ လူေတြကသတိထားၾကတယ္။

စကားေျပာတဲ့ေသာ့ကို ကြ်န္ေတာ္ တမင္ေဖ်ာက္လိုက္တဲ့ေနာက္

ၿမိဳ႕ရဲ႕ ေထာင့္တစ္ေနရာမွာ

မနားတမ္းေအာ္ေနတဲ့ ဖားတစ္ေကာင္ တိုးလာခဲ့တယ္။

-----

ထိုင္ဝမ္စာေရးဆရာ ပန္းခ်ီဆရာ Jummy (幾米) ရဲ႕စကားလံုးနဲ႔ ပန္းခ်ီျဖစ္ပါတယ္.. မွ်ေဝပါတယ္။
.



မဂၤလာပါ... လြင္ျပင္မွ ႀကဳိဆုိပါတယ္....က်ေနာ္ရဲ႕မွတ္စုေလးေတြကုိ စိတ္ဝင္စားရင္ ဖတ္ရႈ႕ႏုိင္ပါတယ္..မွတ္သားႏုိင္ပါတယ္ဗ်ာ၊ ေလ့လာေနဆဲသူမုိ႔ လုိအပ္တာမ်ား ေျပာျပေပးႏုိင္ပါတယ္၊ အကူအညီလုိအပ္ရင္လည္း ေတာင္းႏုိ္င္ပါတယ္၊ က်ေနာ္ကုိ lwinpyin5@gmail.com သုိ႕ဆက္သြယ္ႏုိင္ပါတယ္ခင္ဗ်ာ။ ၀င္ေရာက္အလည္လာတဲ့အတြက္ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္......