ဝင္စတန္ခ်ာခ်ီ

ခ်ာခ်ီ၊ ဆာဝင္စတန္၊လင္းနတ္၊စပင္ဆာ(ခရစ္ ၁၈၇၄ဖြား)

ၿဗိတိန္နိုင္ငံ နိုင္ငံျပဳသုခမိန္ႏွင့္ က်မ္းျပဳဆရာ ဝင္စတန္ခ်ာခ်ီသည္ အဘေလာ့ရန္းေဒါ့ခ်ာခ်ီႏွင့္ အမိအေမရိကန္သူ ဂ်င္နီဂ်႐ုံးတို႔မွ ခရစ္ ၁၈၇၄ ခုႏွစ္ နိုဝင္ဘာလ ၃ဝ ရက္ေန႔တြင္ ဖြားျမင္ခဲ့သည္။ ဟယ္ရိုေက်ာင္းႏွင့္ ဆင္းဟတ္စစ္တကၠသိုလ္တြင္ ပညာသင္ၾကားခဲ့သည္။ ၁၈၉၅ ခုႏွစ္တြင္ စစ္ဘက္သို႔ ဝင္ေရာက္အမွုထမ္းသည္။ ထိုႏွစ္တြင္ပင္ စစ္တပ္မွ ခြင့္ခံ၍ ရရွိသည့္အားလပ္ခ်ိန္တြင္ က်ဴးဘားကၽြန္းသို႔ သြားေရာက္ အမွုထမ္းသည္။ ထိုႏွစ္တြင္ပင္ စစ္တပ္မွ ခြင့္ခံ၍ ရရွိသည္အားလပ္ခ်ိန္တြင္ က်ဴးဗားကၽြန္းသို႔ သြားေရာက္၍ စပိန္တို႔အား ေတာ္လွန္တိုက္ ခိုက္ေနေသာ က်ဴးဘားစစ္ပြဲမ်ားတြင္ စစ္သတင္းေထာက္အျဖစ္ျဖင့္ သတင္းယူရင္း လည္ပတ္ခဲ့သည္။ ၁၈၉၆ ခုႏွစ္ တြင္ အိႏၵိယျပည္သို႔ သြားေရာက္ စစ္မွုထမ္းရသည္။ ထိုစဥ္အတြင္း အိႏၵိယအေနာက္ ေျမာက္နယ္စပ္တြင္ ဆူပူထႂကြမွုမ်ား ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ မလကန္စစ္ဆင္ေရးေျမျပင္တပ္ဖြဲ႕ကို ၿဗိတိသၽွတို႔က ဖြဲ႕စည္း၍ ႏွိမ္နင္းရန္ လႊတ္သည္တြင္ ခ်ာခ်ီသည္ သူ၏တပ္မွ ခြင့္ယူ၍ တစ္ဖန္ အဂၤလိပ္သတင္းစာမ်ားအတြက္ စစ္သတင္းေထာက္ အျဖစ္ျဖင့္ လိုက္ပါသြားေလသည္။ ဤအခါတြင္မူ ကိုယ္ထိလက္ေရာက္ တိုက္ခိုက္ရသည္ကို ၾကဳံခဲ့ေလသည္။ ခ်ာခ်ီသည္ သူ၏တပ္သို႔ ျပန္လည္အမွုထမ္းရေသာအခါ မလကန္ စစ္ဆင္ေရးေျမျပင္တပ္ဖြဲ႕အေၾကာင္း မွတ္တမ္းတင္စာအုပ္ကို ေရးသားထုတ္ေဝရာ၊ လူႀကိဳက္မ်ားေလသည္။ ၁၈၉၈ ခုတြင္ လည္း အဂၤလန္ျပည္၌ ခြင့္ႏွင့္ေနစဥ္၊ ဆူဒန္ျပည္၌ ဒါးဗစ္မ်ား ထႂကြေနသည္ကို ႏွိမ္နင္းရန္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မွူးကစ္ခ်နာသည္ နိုင္းျမစ္ကို ဆန္တက္၍ စစ္တပ္ခ်ီရာ စစ္သတင္းေထာက္အျဖစ္ ႏွင့္ပင္ လိုက္ပါသြားသည္။ ထိုစဥ္က ၾကဳံေတြ႕ခဲ့သမၽွကို ျမစ္ေၾကာင္းစစ္ပြဲ (သီရီးဗားေဝါ)အမည္ျဖင့္ မွတ္တမ္းတင္ စာအုပ္တအုပ္ ေရးလိုက္ျပန္သည္။ အီဂ်စ္မွ ျပန္လာၿပီးေနာက္ ၁၈၉၉ ခုႏွစ္တြင္ စစ္ဖက္မွ ႏုတ္ထြက္ခဲ့ေလသည္။ ၁၈၉၉ ခုႏွစ္မွ ၁၉ဝဝ ျပည့္ႏွစ္အထိ ေတာင္အာဖရိကတိုက္ ဗိုးဝါး စစ္ပြဲတြင္ ေမာနင္းပို႔သတင္းစာအတြက္ စစ္သတင္းေထာက္ အျဖစ္ ေဆာင္ရြက္ခဲ့သည္။ ဗိုးဝါးတို႔၏ လက္ရဖမ္းဆီးျခင္းကို တစ္ခါခံလိုက္ရေသာ္လည္း ထြက္ေျပးလြတ္ေျမာက္ခဲ့ေလသည္။
ဆာ ဝင္စတန္ ခ်ာခ်ီ

၁၉ဝဝ ျပည့္ႏွစ္တြင္ အဂၤလန္ျပည္သို႔ ျပန္လာခဲ့ၿပီးလၽွင္ အိုဒမ္နယ္မွ ကြန္ဆားေဗးတစ္ပါတီဝင္ လႊတ္ေတာ္အမတ္အျဖစ္ ေရြးေကာက္ခံရသည္မွစ၍ ခ်ာခ်ီသည္ နိုင္ငံေရးသမား ျဖစ္လာ ခဲ့သည္။ ၁၉ဝ၃ ခုႏွစ္တြင္၊ ဂ်ိဳးဇက္ခ်ိန္ဗာလိန္၏ ဆိပ္ကမ္းခြန္ တိုးတက္ေကာက္ခံေရးအဆိုမ်ားကို ခ်ာခ်ီသည္ အျပင္းအထန္ ကန႔္ကြက္ ၍ ကြန္ဆားေဗးတစ္ပါတီမွ ထြက္လိုက္သည္။ ၁၉ဝ၆ ခုႏွစ္တြင္ အေနာက္ေျမာက္ မန္ခ်က္စတာနယ္မွ လစ္ဗရယ္အဖြဲ႕ ဝင္ လႊတ္ေတာ္အမတ္အျဖစ္ ျပန္လည္ေရြးေကာက္ျခင္း ခံခဲ့ရ ျပန္သည္။ ၁၉ဝ၆ ခုႏွစ္တြင္ ခ်ာခ်ီသည္ လစ္ဗရယ္ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ ကင္းဗဲဗန္းနားမန္း၏ အစိုးရအဖြဲ႕တြင္ ကိုလိုနီနယ္မ်ားဆိုင္ရာ ပါလီမန္ ဝန္ကေလးအျဖစ္ျဖင့္ ေဆာင္ရြက္ခဲ့ၿပီး၊ ၁၉ဝ၈ ခုႏွစ္ တြင္ ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္သစ္ အက္စကြစ္လက္ေအာက္တြင္ ကူးသန္း ေရာင္းဝယ္ေရးဝန္ႀကီး ျဖစ္လာခဲ့ေလသည္။ ခ်ာခ်ီသည္ အသက္ ၃၄ ႏွစ္တြင္ ဝန္ႀကီးရာထူးကို ပထမ ၅ ဦး ထြန္းကား၏။ ၁၉၁ဝ ခုႏွစ္တြင္ ခ်ာခ်ီသည္ ျပည္ထဲေရးဝန္ႀကီးရာထူးကို ေျပာင္းလြဲလက္ခံသည္။ ၁၉၁၁ ခုႏွစ္တြင္ ဂ်ာမနီျပည္ႏွင့္ စစ္ ျဖစ္မည့္အရိပ္အေယာင္မ်ား ေပၚလာရာ၊ ေရတပ္ဝန္ႀကီးအျဖစ္ ျဖင့္ ေျပာင္းလႊဲ အမွုထမ္းရျပန္သည္။ ေရတပ္ဝန္ႀကီးအျဖစ္ျဖင့္ ခ်ာခ်ီသည္ ေရတပ္ကို တိုးခ်ဲ႕၍ လက္နက္ကိရိယာမ်ား ျပည့္စုံေအာင္ တပ္ဆင္ေစသည္။ ေရတပ္ဌာနခ်ဳပ္ စစ္ဦးစီး အဖြဲ႕ကိုလည္း ဖြဲ႕စည္းသည္။ ေရတပ္သေဘၤာ(၂ သန္း)ဖိုးမၽွ အဂၤလိုပါးရွင္ေရနံကုမၸဏီတြင္ အစိုးရအရင္းအႏွီး ျမႇုပ္ခဲ့ေစ၏။

ဤကား ခ်ာခ်ီ၏ အေျမာ္အျမင္ႀကီးမွုတစ္ရပ္ပင္တည္း။ ၁၉၁၄ ခုႏွစ္ ေႏြရာသီတြင္ ရိုးရိုးေရတပ္ ေလ့က်င့္ခဏ္းမ်ားအစား ေရတပ္ကို တိုက္ပြဲအတြက္ အဆင္သင့္ျပဳလုပ္ျခင္းကို စမ္းသပ္ ခဲ့ရာ၊ ပထမကမၻာစစ္ႀကီး ျဖစ္ပြားခ်ိန္တြင္ ၿဗိတိသၽွေရတပ္သည္ ခ်က္ျခင္း တိုက္ပြဲဝင္နိုင္ခဲ့၏။ ထို႔ေၾကာင့္ ထိုစစ္ႀကီးတြင္ ဂ်ာမနီ ရွုံး၍ ၿဗိတိန္ႏွင့္ မဟာမိတ္တို႔ အနိုင္ရျခင္းမွာ ခ်ာခ်ီ၏ အေျမာ္ အျမင္ရွိမွု၊ ထႂကြနိုးၾကားမွု၏ေက်းဇူးတစ္ရပ္ဟု ဆိုနိုင္ေပသည္။ သို႔ရာတြင္ ၁၉၁၅ ခုႏွစ္တြင္၊ ရန္သူတူရကီနယ္ျဖစ္ေသာ ဒါးဒနဲေရလက္ၾကား ကမ္းေပၚသို႔ ၿဗိတိသၽွႏွင့္ အင္ပိုင္ယာတပ္ မ်ား တက္ေရာက္တိုက္ခိုက္ရန္ ခ်ာခ်ီက ေရတပ္ဝန္ႀကီးအျဖစ္ ျဖင့္ စီစဥ္ခဲ့ရာ၊ ၿဗိတိသၽွတပ္မ်ား မရွုမလွရွုံး၍ တပ္လန္ခဲ့ သည္။ ထိုအခါ ဝိုင္းဝန္း အျပစ္တင္ျခင္းကို ခံရၿပီးလၽွင္၊ ခ်ာခ်ီ၏တန္ခိုး မွိန္သြားသည္။ ထိုအခိုက္တြင္ လစ္ဗရယ္ ပါတီအစိုးရသည္ ကြန္ဆားေဗးတစ္ပါတီႏွင့္ ပူးေပါင္း၍ ညြန႔္ေပါင္းအစိုးရ ဖြဲ႕စည္းလိုရာ၊ ကြန္းဆားေဗးတစ္ပါတီ ေခါင္းေဆာင္ ဗိုနာေလာက ခ်ာခ်ီကို ေရတပ္ဝန္ႀကီးရာထူးမွ ပယ္ရွားေပးရမည္ဟု ေတာင္းဆိုလိုက္ေလသည္။ ထိုေတာင္း ဆိုခ်က္အတိုင္း ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ အက္စကြစ္က ခ်ာခ်ီအား ဝန္ ကေလးရာထူးတစ္ခုျဖစ္ေသာ လက္ကက္စတာနယ္မွူးအျဖစ္သို႔ ေျပာင္းလႊဲလိုက္၏။

ထိုသို႔ ဝန္ႀကီးမွ ဝန္ကေလးအျဖစ္သို႔ ရာထူးအေျပာင္းခံ ရေသာ ခ်ာခ်ီသည္ ၁၉၁၅ ခု နိုဝင္ဘာလတြင္ ရာထူးမွ ႏုတ္ ထြက္ၿပီးလၽွင္ ဗဲလဂ်ီယမ္စစ္မ်က္ႏွာသို႔ သြားေရာက္၍ ဒုတိယ ဗိုလ္မွူးႀကီးအျဖစ္ျဖင့္ စစ္မွုထမ္း ျပန္သည္။

၁၉၁၆ ခုႏွစ္ကုန္ခါနီးတြင္ ပါလီမန္သို႔ တစ္ဖန္ျပန္လာ ၿပီးလၽွင္ ၁၉၁၇ ခုႏွစ္တြင္ ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္သစ္ လြိဳက္ေဂ်ာ့က ခ်ာခ်ီအား လက္နက္တိုက္ဝန္ႀကီးအျဖစ္ ခန႔္လိုက္၏။ ၁၉၁၉ ခု၊ စစ္ႀကီးၿပီးဆုံးေသာအခါ ခ်ာခ်ီသည္ စစ္ဝန္ႀကီး ျဖစ္လာ၍ ၁၉၂၁ ခုႏွစ္တြင္ ကိုလိုနီနယ္မ်ားဆိုင္ရာ ဝန္ႀကီး ျဖစ္လာ သည္။ ၁၉၂၂ ခုႏွစ္ ေရြးေကာက္ပြဲတြင္ လစ္ဗရယ္ပါတီမွ ႏုတ္ ထြက္၍ ပါလီမန္ေရြးေကာက္ပြဲတြင္ ဝင္ေရာက္ယွဥ္ၿပိဳင္ရာ အေရြးခံရသည္။ ၁၉၂၄ ခုႏွစ္မွ ၁၉၂၉ ခုႏွစ္အထိ (ေရႊတိုက္ စိုးဝန္ႀကီး) ဘ႑ာေရးဝန္ႀကီးအျဖစ္ ထမ္းရြက္သည္။ ၁၉၃၁ ခုႏွစ္တြင္ ဖြဲ႕စည္းေသာ အမ်ိဳးသားအစိုးရအဖြဲ႕တြင္မူ အိႏၵိယ ျပည္အေရး၊ လက္နက္တပ္ဆင္ေရး၊ ခ်ိန္ဗာလိန္၏ ဟစ္တလာ ကို လိုက္ေလ်ာေရးဝါဒတို႔ႏွင့္ စပ္လ်ဥ္း၍ ခ်ာခ်ီသည္ ကြန္ဆားေဗးတစ္တို႔ႏွင့္ သေဘာကြဲလြဲမွုေၾကာင့္ ပါဝင္ခြင့္ မရခဲ့ေခ်။

၁၉၃၉ ခုႏွစ္တြင္ ဒုတိယကမၻာစစ္ႀကီး ျဖစ္ပြားလာေသာ အခါ ခ်ာခ်ီသည္ ေရတပ္ဝန္ႀကီးအျဖစ္ ခန႔္အပ္ျခင္း ခံရ ျပန္သည္။ ၁၉၄၁ ခုႏွစ္မွ ၁၉၄၅ ခုႏွစ္အထိ ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ အျဖစ္ျဖင့္ ထမ္းရြက္သည္။ ထိုစဥ္က ညြန႔္ေပါင္းအစိုးရကို ဦးစီးရြက္ေဆာင္ခဲ့ေသာ ခ်ာခ်ီအား စစ္ဆင္မွုေရးရာ၌ ကၽြမ္းက်င္သူ နိုင္ငံေရးသုခမိန္အျဖစ္ ကမၻာက အသိအမွတ္ ျပဳခဲ့ရေလသည္။

၁၉၄၁ ခုႏွစ္ ဩဂုတ္လတြင္ ခ်ာခ်ီသည္ သမၼတ ႐ူးဇဗဲ့ ႏွင့္ ၿဗိတိန္၏ စစ္ရည္ရြက္ခ်က္မ်ားကို ထုတ္ေဖာ္ေသာ အတၱလႏၲိတ္စာတမ္းကို လက္မွတ္ထိုး ေက်ညာခဲ့၏။ ထိုႏွစ္ ဒီဇင္ဘာလတြင္ ဂ်ပန္က စစ္ေက်ညာၿပီးေနာက္ အေမရိကန္ ျပည္ေထာင္စုသည္ ကမၻာစစ္ထဲသို႔ ပါဝင္လာရာ အေမရိကန္ ကြန္ဂရက္ လႊတ္ေတာ္အား ခ်ာခ်ီသည္ မိန႔္ခြန္းေျပာၾကားခဲ့ ေလသည္။ ခ်ာခ်ီသည္ ဝါရွင္တန္၊ ကာဆာဗလန္ကာ၊ ကိုင္ရို၊ ေမာစကိုႏွင့္ တဟီရန္းၿမိဳ႕မ်ားသို႔ သြားေရာက္၍ မဟာမိတ္ စစ္ဆင္ေရးအတြက္ မဟာမိတ္ေရွ႕တန္းေခါင္းေဆာင္ႀကီးမ်ား ႏွင့္ ေတြ႕ဆုံေဆြးေႏြးခဲ့ေလသည္။ မဟာမိတ္တို႔ စစ္ေအာင္နိုင္ ေရးတြင္ ခ်ာခ်ီသည္ အေရးပါဆုံး ေဆာင္ရြက္ခဲ့သည္ဟုပင္ အဆိုရွိေလသည္။ ၁၉၄၅ ခုႏွစ္ ေဖေဖာ္ဝါရီလတြင္ သမၼတ ႐ူးဇဗဲ့၊ စတာလင္တို႔ႏွင့္ ေတြ႕ဆုံေဆြးေႏြးခဲ့သည္။ ထိုႏွစ္ ေမလ ၈ ရက္ေန႔တြင္ ဂ်ာမနီသည္ ႁခြင္းခ်က္မရွိ လက္နက္ခ်ေၾကာင္း ေက်ညာခဲ့၏။ ထိုလထဲတြင္ ညြန႔္ေပါင္းအစိုးရကို ဖ်က္သိမ္း ေသာ ကြန္ဆားဗတစ္မ်ား၏ အိမ္ေစာင့္အစိုးရအဖြဲ႕ ဖြဲ႕စည္းခဲ့ၿပီး ဇူလိုင္လ ေရြးေကာက္ပြဲႀကီးတြင္ ကြန္ဆားဗတစ္မ်ား အေရးနိမ့္ ေသာေၾကာင့္ ခ်ာခ်ီသည္ ရာထူးမွ ႏုတ္ထြက္လိုက္ရသည္။ ထို႔ေနာက္ အတိုက္အခံေခါင္းေဆာင္အျဖစ္ ေဆာင္ရြက္ ခဲ့၏။ ၁၉၄၆ ခုႏွစ္တြင္ ေအာဒါးေအာ့မဲရစ္ေခၚ ဘြဲ႕ျဖင့္ ခ်ီးျမႇင့္ ျခင္းခံခဲ့ရသည္။

၁၉၅ဝ ျပည့္ႏွစ္ ေရြးေကာက္ပြဲႀကီးတြင္ ခ်ာခ်ီေခါင္း ေဆာင္ေသာ ကြန္ဆားေဗးတစ္ပါတီသည္ သိုးကာ သီကာျဖင့္ တစ္ဖန္ ရွုံးနိမ့္ခဲ့ရေသာ္လည္း ၁၉၅၁ ခုႏွစ္တြင္ကား အနိုင္ရ ခဲ့သျဖင့္ ခ်ာခ်ီသည္ ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ ျဖစ္ျပန္ေလသည္။ ၁၉၅၃ ခု ဧၿပီလ ၂၄ ရက္ေန႔တြင္ ခ်ာခ်ီသည္ ဆာဘြဲ႕ျဖင့္ သူေကာင္းျပဳ ျခင္းကို ခံရသည္။ ခ်ာခ်ီသည္ ၁၉၅၃ ခုႏွစ္ နိုဗဲဆုကို လက္ခံ ရရွိသည္။ အသက္ ၈၁ ႏွစ္ရွိၿပီးျဖစ္ေသာ ခ်ာခ်ီသည္ ၁၉၅၅ ခု၊ ဧၿပီလ ၅ ရက္ေန႔တြင္ ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ရာထူးမွ ႏုတ္ထြက္ အနားယူလိုက္ေလသည္။

ခ်ာခ်ီသည္ နိုင္ငံျပဳသုခမိန္အျဖစ္လည္းေကာင္း၊ အေျပာ အေဟာေကာင္းသူအျဖစ္လည္းေကာင္း၊ ထင္ရွား႐ုံမၽွမက စာေရး ဆရာအျဖစ္ႏွင့္လည္း ေရွ႕တန္းမွလိုက္ခဲ့သူ ျဖစ္ေလသည္။ သူ ပထမဆုံး ေရးခဲ့ေသာ စာအုပ္မ်ားမွာ သူပါဝင္ဆင္ႏြဲခဲ့ရေသာ စစ္ပြဲမ်ားအေၾကာင္း စာအုပ္မ်ား ျဖစ္၏။ ၁၉ဝ၆ ခုႏွစ္တြင္ ထုတ္ေဝခဲ့ေသာ သူ႔ဖခင္၏ အတၱဳပၸတၱိမွာ ေက်ာ္ၾကားလွ၏။ သူ၏ ကမၻာ့အေရးတႀကီး အေျခအေန (သီဝါးခရိုက္ဆစ္)ေခၚ စာအုပ္ (၄ အုပ္တြဲ)မွာ ပထမကမၻာစစ္သမိုင္းပင္ ျဖစ္၏။ မာလဗာရာေခၚ စာအုပ္မွာ အထင္ရွားဆုံးလက္ရာ ျဖစ္သည္။ သူ၏မိန႔္ခြန္းမ်ားကို စုေပါင္းထုတ္ေဝေသာ စာအုပ္မ်ားလည္း ရွိသည့္အျပင္ ဒုတိယကမၻာစစ္ႀကီး မွတ္တမ္း (ေဝါမင္မြာ)ကို ၁၉၄၈ ခုႏွစ္က ထုတ္ေဝခဲ့ေလသည္။ ခ်ာခ်ီျပဳစုေရးသားေသာ ေအာင္ျမင္မွုႏွင့္ ဆုံးရွုံးမွုမ်ား (ထရိုင္းအန႔္အင္ထရက္ဂ်က္စီ) စာအုပ္မွာ ၁၉၅၃-၅၄ ခုအတြက္ အေရာင္းရဆုံး စာအုပ္ တစ္အုပ္ ျဖစ္ခဲ့သည္။

ခ်ာခ်ီသည္ ပန္းခ်ီပညာတြင္လည္း လက္ေျမာက္သူတစ္ဦး ျဖစ္ရကား ၁၉၄၇ ခုႏွစ္တြင္ သူေရးဆြဲေသာ ပန္းခ်ီကား ၂ ခ်ပ္၊ ၁၉၄၈ ခုႏွစ္တြင္ ၃ ခ်ပ္ ေတာ္ဝင္အႏုပညာတံခြန္အသင္း တြင္ ခ်ိတ္ဆြဲခံရ၍ ခ်ာခ်ီအား လည္း ၁၉၄၈ ခုႏွစ္တြင္ပင္ ယင္းအသင္းသို႔ ဂုဏ္ထူးေဆာင္ေတာ္ဝင္အႏုပညာေက်ာ္အျဖစ္ ေရြးခ်ယ္ တင္ေျမႇာက္၍ ခ်ီးက်ဴးျခင္းခံရေလသည္။

Credit- ျမန္မာအြန္လိုင္းစာအုပ္စင္


မဂၤလာပါ... လြင္ျပင္မွ ႀကဳိဆုိပါတယ္....က်ေနာ္ရဲ႕မွတ္စုေလးေတြကုိ စိတ္ဝင္စားရင္ ဖတ္ရႈ႕ႏုိင္ပါတယ္..မွတ္သားႏုိင္ပါတယ္ဗ်ာ၊ ေလ့လာေနဆဲသူမုိ႔ လုိအပ္တာမ်ား ေျပာျပေပးႏုိင္ပါတယ္၊ အကူအညီလုိအပ္ရင္လည္း ေတာင္းႏုိ္င္ပါတယ္၊ က်ေနာ္ကုိ lwinpyin5@gmail.com သုိ႕ဆက္သြယ္ႏုိင္ပါတယ္ခင္ဗ်ာ။ ၀င္ေရာက္အလည္လာတဲ့အတြက္ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္......