ဒဏ္ေပးတာေတာင္ စာဖတ္တဲ့ဒဏ္တဲ့

စာဖတ္ဒဏ္
------------
Najib Zadeh လို႔ေခၚတဲ့လူတစ္ဦးက အီရန္ႏိုင္ငံအေ႐ွ႕ေျမာက္ပိုင္း Gonbad-e Kavus ၿမိဳ႕က တရားသူႀကီးတစ္ဦးျဖစ္တယ္။ တစ္ခါက သူတရားစီရင္တဲ့အမႈတစ္ခုမွာ Qasim လို႔ေခၚတဲ့ ၁၆ႏွစ္အ႐ြယ္လူငယ္တစ္ဦးနဲ႔ဆံုခဲ့တယ္။ အထက္တန္းေက်ာင္းတက္ေနတဲ့ Qasim က လုယက္မႈနဲ႔ေရာက္လာတာပါ။ လုယက္ရတာကလည္း သူ႔မိခင္ေနမေကာင္းလို႔၊ ေဆးဖိုးဝါးခမ႐ွိလို႔ လမ္းသြားလမ္းလာအမ်ဳိးသမီးတစ္ေယာက္ကို လုယက္ၿပီး ရလာတဲ့ပိုက္ဆံနဲ႔ သူ႔အေမကိုေဆး႐ံုတင္ခဲ့တာျဖစ္တယ္။
.
အေမျဖစ္သူေနေကာင္းသြားေပမယ့္ Qasim က လုယက္မႈနဲ႔တရားရင္ဆိုင္ခဲ့ရတယ္။ အီရန္ႏိုင္ငံရဲ႕ဥပေဒအရ Qasim ေထာင္ ၆လက်ခံရပါတယ္။ ေထာင္၆လသာဆိုေပမယ့္ ဒါဟာ Qasim ရဲ႕ဘဝကို အမည္းစက္စြန္းထင္းေစတဲ့အျပင္ ေနာက္ပိုင္းမွာ အလုပ္အကုိင္႐ွာေဖြတာပဲျဖစ္ျဖစ္၊ ဘဝေနထုိင္မႈမွာပဲျဖစ္ျဖစ္ အရိပ္မည္းႀကီးလိုလိုက္ပါေနမယ့္ အရာျဖစ္တယ္။ ေထာင္ကထြက္လာရင္လည္း အတန္းသားေတြရဲ႕ အထင္ေသး၊ ေ႐ွာင္ဖယ္တာကိုခံရဦးမယ္။ တကယ္လို႔ေက်ာင္းထြက္လိုက္ရင္ အလုပ္႐ွာရာမွာခက္ခဲႏိုင္သလို အိမ္ေထာင္ျပဳမႈမွာလည္း အဆင္ေျပမွာမဟုတ္ဘူး။
.
တရားသူႀကီး Najib က Qasim ကို မ်ားစြာႏွေျမာခဲ့တယ္။ ေထာင္က်ဖူးတဲ့လူငယ္ေတြဟာ ေနာက္တစ္ႀကိမ္ျပစ္မႈက်ဴးလြန္ဖို႔ ဝန္မေလးၾကေတာ့ဘူးဆိုတာကို သူသတိထားခဲ့တယ္။ သူတို႔ကိုယ္ေပၚမွာ “အမည္းစက္”နဲ႔ “တံဆိပ္”ဆိုတာ႐ွိခဲ့ၿပီမို႔ ပတ္ဝန္းက်င္ရဲ႕ေျပာဆိုႏွိမ္ခ်မႈကိုခံရၿပီး စိတ္ဒဏ္ရာေတြရသြားၾကတယ္။ ဒါေၾကာင့္ အီရန္ကလူငယ္ေတြရဲ႕ ျပစ္မႈက်ဴးလြန္မႈမွာ ႏွစ္တိုင္းတိုးျမင့္ေနတာျဖစ္တယ္။
.
Najib က လူငယ္လူ႐ြယ္ျပစ္မႈက်ဴးလြန္ၾကတာဟာ သာမန္အားျဖင့္ သူတို႔ဟာ စိတ္ဆတ္တဲ့အ႐ြယ္၊ ဥပေဒအသိအျမင္ ဗဟုသုတေတြကင္းမဲ့တဲ့အ႐ြယ္ျဖစ္လို႔ ျဖစ္တယ္။ တကယ္လို႔ သူတို႔သာစာဖတ္ၾကရင္ျဖစ္၊ ဥပေဒဆိုင္ရာစာေတြကို ပိုဖတ္ၾကရင္ျဖစ္ ျပစ္မႈက်ဴးလြန္မႈနည္းပါးဖို႔ အေထာက္အကူျပဳလိမ့္မယ္ လို႔ေတြးမိတယ္။ ျပစ္မႈေသးတဲ့လူငယ္ေတြ ဒါမွမဟုတ္ ရာဇဝတ္မႈ တစ္ခါမွမ႐ွိတဲ့လူငယ္ေတြကို “စာဖတ္ဒဏ္”နဲ႔ အျပစ္ေပးလို႔မရႏိုင္ဘူးလားလို႔ သူေတြးမိတယ္။
.
ဒီလိုနဲ႔ Najibဟာ သူေလ့လာဖတ္႐ႈခဲ့စာတမ္းနဲ႔ သူ႔အေတြးအေခၚတခ်ဳိ႕ေပါင္းၿပီး စာတမ္းတစ္ေစာင္ျပဳစုလိုက္တယ္။ ၿပီးေတာ့ အဲဒီစာတမ္းကို အထက္တရားလြတ္ေတာ္ဆီတင္ျပလိုက္တယ္။ “စမ္းသပ္ၾကည့္ႏိုင္တယ္”ဆိုတဲ့ ခြင့္ျပဳခ်က္ရၿပီးေနာက္ Najibဟာ လုယွက္မႈနဲ႔ေထာင္က်မယ့္ Qasim ကို “စာဖတ္ဒဏ္” ဆိုၿပီးေပးလိုက္တယ္။ Qasim ေထာင္ထဲေနစရာမလိုဘူး.. ဒါေပမယ့္ တရားသူႀကီးေပးလိုက္တဲ့ စာအုပ္ ၅အုပ္ကိုေတာ့ အၿပီးဖတ္ရမယ္။ ဖတ္ၿပီး အဲဒီစာအုပ္ကိုဖတ္လို႔ရတဲ့ခံစားခ်က္၊ ဖတ္ၿပီးရ႐ွိတဲ့အေတြးအျမင္ေတြကို ခ်ေရးၿပီး တင္ျပရမယ္။
.
ဒီလိုနဲ႔ Qasim ေက်ာင္းျပန္တက္ရတယ္။ ေက်ာင္းတက္ရင္း တစ္ဘက္ကလည္း ခ်မွတ္ထားတဲ့ျပစ္ဒဏ္ကို လိုက္နာတယ္။ (တရားသူႀကီးေပးတဲ့ စာအုပ္ ၅အုပ္ကိုဖတ္တယ္)။ ေနာက္ပိုင္းမွာ Qasimတစ္ေယာက္ အီရန္ကနာမည္ႀကီးတကၠသိုလ္တစ္ခုျဖစ္တဲ့ Tehran တကၠသိုလ္တက္ခြင့္ရခဲ့တယ္။ အဲဒီေနာက္ နာမည္ႀကီးကုမၸဏီတစ္ခုမွာ အလုပ္ရခဲ့တယ္။
.
Qasim ကေျပာတယ္… တရားသူႀကီးသာ သူ႔ကို “စာဖတ္ဒဏ္”မေပးခဲ့ရင္ ဒီကေန႔သူဆိုတာ ႐ွိလာမွာမဟုတ္ဘူးတဲ့။ “စာဖတ္ဒဏ္”ကို ထြင္ခဲ့တဲ့ တရားသူႀကီးကို သူေက်းဇူးတင္ေၾကာင္းေျပာတယ္။
.
စာဖတ္ဒဏ္ကို Gonbad-e Kavus ၿမိဳ႕မွာ စမ္းသပ္ျပဳလုပ္ၿပီးတဲ့ေနာက္ လူငယ္ေတြ၊ မိဘအုပ္ထိန္းသူေတြနဲ႔ ဥပေဒပညာ႐ွင္တို႔ရဲ႕ ခ်ီးက်ဴးအားေပးမႈကို ခံခဲ့ရတယ္။ အဲဒီၿမိဳ႕နယ္မွာ လူငယ္ေတြ ဒုတိယအႀကိမ္ျပစ္မႈက်ဴးလြန္ႏႈန္း သုညေအာက္ထိုးက်သြားခဲ့တယ္။ သိပ္မၾကာခင္တုန္းက အီရန္ဥပေဒမွာ ျပစ္မႈေသးငယ္တဲ့လူငယ္ ဒါမွမဟုတ္ ရာဇဝတ္မႈမ႐ွိတဲ့လူငယ္ေတြကို ျပစ္မႈအေလးအေပါ့ေပၚမႈတည္ၿပီး တရားသူႀကီးက ျပစ္ဒဏ္ခ်မွတ္ႏိုင္တယ္။ ျပစ္ဒဏ္ထဲမွာ “စာဖတ္ျခင္းကို ျပစ္ဒဏ္နဲ႔အစားထိုးႏိုင္တယ္” ဆိုၿပီး “စာဖတ္ဒဏ္”ကို တရားဝင္ဥပေဒတစ္ရပ္အျဖစ္ျပဌာန္းလိုက္ပါတယ္။
.
ကိုးကားသတင္း -- http://www.bbc.com/news/blogs-news-from-elsewhere-34200912
.
#ႏိုင္းႏိုင္းစေန (July.31.2016)
.


မဂၤလာပါ... လြင္ျပင္မွ ႀကဳိဆုိပါတယ္....က်ေနာ္ရဲ႕မွတ္စုေလးေတြကုိ စိတ္ဝင္စားရင္ ဖတ္ရႈ႕ႏုိင္ပါတယ္..မွတ္သားႏုိင္ပါတယ္ဗ်ာ၊ ေလ့လာေနဆဲသူမုိ႔ လုိအပ္တာမ်ား ေျပာျပေပးႏုိင္ပါတယ္၊ အကူအညီလုိအပ္ရင္လည္း ေတာင္းႏုိ္င္ပါတယ္၊ က်ေနာ္ကုိ lwinpyin5@gmail.com သုိ႕ဆက္သြယ္ႏုိင္ပါတယ္ခင္ဗ်ာ။ ၀င္ေရာက္အလည္လာတဲ့အတြက္ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္......